فهوی حسین - روزنامه نگار مصری از پیروان جمال عبدالناصرکه گرایش ناسیونالیستی عربی داشته و اتّفاقاً مشی ضد ایرانی دارد - در یک مقاله مفصّل در روزنامه الشرق الأوسط، مقایسه ای بین مصر و کشورهای منطقه با ایران انجام می دهد ومی نویسد:
ما و ایرانی ها بیش از سی سال پیش در فضای بین المللی در یک سطح بودیم.
ایرانی ها راه مبارزه و مقاومت در برابر ابرقدرت ها، بخصوص آمریکا را انتخاب کردند و ما مسیر سازش را برگزیدیم.
ما هر سال مزد خیانتمان به اعراب را از طرف آمریکا در قالب 4میلیارد کمک بلاعوض می گرفتیم و ایرانی ها از همان اول فشار سیاسی، اقتصادی و تحریم و جنگ داخلی و جنگ نابرابر را تجربه کردند...
امروز ایران از یک قدرت منطقه ای به یک قدرت جهانی تبدیل شده که هیچ مشکلی در سطح منطقه و جهان بدون جلب نظر ایران قابل حل نیست. و کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا 64بار هر کدام عبارت ایران را در مناظره تلویزیونی خود بکار می برند. گویی حریفی جز ایران در سطح جهان ندارند...
و دیگر اینکه ایرانی ها در تمام علوم استراتژیک، از هسته ای تا فضایی و تا نانو و شبیه سازی و پزشکی و... جزء ده کشور برتر جهان می باشند و در صنایع موشکی چهارمین قدرت دنیا و از نظر دقت و سرعت موشک هایش شاید اولین کشور دنیاست.
و در منطقه جزیره أمن و ثبات است و ما علیرغم حمایت آمریکا و اخذ کمک های سالیانه دغدغه ی تهیه یک وعده قرص نان برای اکثر مردم مان داریم و...
وقتی در مملکتی «رهبر» درست و حسابی نباشد، خُب! وضعیت می شود مصر
وقتی در جامعه ای (وحدت) نباشد می شود عراق
وقتی در کشوری (فرمانده استواری) نداشته باشد می شود پاکستان
وقتی در کشوری به ظاهر مسلمان (رهبر و رئیس) آن مملکت، خود فروخته به شرق و غرب باشد می شود ترکیه
اما وقتی در کشوری شیعه، رهبر باج به زمین و زمان ندهد، با همه ی فشارها، سلیقه ها، تندرو، کندرو، جنگ 8ساله، 30سال تحریم سیاسی و اقتصادی، جایی برای نفس کشیدن دشمن باقی نمیماند.
خوب آن وقت می شود «ایران»، در میان حصاری از آتش جنگ های منطقه که گرگ های زخمی پشت مرزهایشان بی قرار زوزه می کشند.
کسی جرأت ندارد به خاکشان نگاه چپ کند...
حتی مگس هایشان(پهباد)